Der Prophet Jeremia

Kapitel 31

1 Zur selbigen Zeit6256, spricht5002 der HErr3068, will ich aller Geschlechter4940 Israels3478 GOtt430 sein, und sie sollen mein Volk5971 sein.

2 So spricht559 der HErr3068: Das Volk5971, so überblieben ist8300 vom Schwert2719, hat4672 Gnade2580 funden in der Wüste4057; Israel3478 zeucht hin zu1980 seiner Ruhe7280.

3 Der HErr3068 ist mir erschienen von ferne7350: Ich habe7200 dich je5769 und je geliebet, darum habe157 ich dich zu mir gezogen aus4900 lauter Güte2617.

4 Wohlan, ich will1129 dich5710 wiederum bauen1129, daß du sollst gebauet heißen. Du Jungfrau1330 Israel3478, du sollst noch fröhlich pauken8596 und3318 herausgehen an den Tanz4234.

5 Du sollst wiederum Weinberge3754 pflanzen5193 an den Bergen2022 Samaria8111; pflanzen5193 wird man2490 und dazu pfeifen.

6 Denn es wird3426 die Zeit3117 noch kommen6965, daß die Hüter5341 an7121 dem Gebirge2022 Ephraim669 werden rufen: Wohlauf und laßt uns hinaufgehen5927 gen Zion6726 zu dem HErrn3068, unserm GOtt430!

7 Denn also spricht559 der HErr3068: Rufet über Jakob3290 mit Freuden8057 und559 jauchzet7442 über das8085 Haupt7218 unter den Heiden1471; rufet laut6670, rühmet1984 und sprechet: HErr3068, hilf3467 deinem Volk5971, den Übrigen7611 in Israel3478!

8 Siehe, ich will935 sie6951 aus dem Lande776 der Mitternacht6828 bringen und will sie sammeln6908 aus den Enden3411 der Erde776, beide, Blinde5787, Lahme6455, Schwangere2030 und Kindbetterinnen3205, daß sie mit großem1419 Haufen3162 wieder7725 hieher kommen sollen.

9 Sie2986 werden3782 weinend1065 kommen und betend8469, so4325 will935 ich sie leiten; ich will sie leiten an den Wasserbächen5158 auf schlechtem Wege1870, daß sie sich3212 nicht stoßen; denn ich bin Israels3478 Vater1, so ist Ephraim669 mein erstgeborner Sohn1060.

10 Höret, ihr Heiden1471, des HErrn3068 Wort1697 und559 verkündiget es ferne4801 in die Inseln339 und sprechet: Der Israel3478 zerstreuet hat8085, der wird‘s auch wieder sammeln6908, und wird sie5046 hüten8104 wie ein Hirte7462 seine Herde5739.

11 Denn der HErr3068 wird Jakob3290 erlösen6299 und von der Hand3027 des Mächtigen2389 erretten1350.

12 Und1121 sie7442 werden kommen935 und auf der Höhe4791 zu Zion6726 jauchzen und werden sich zu den Gaben2898 des HErrn3068 häufen, nämlich zum Getreide1715, Most8492, Öl3323 und jungen Schafen6629 und Ochsen1241, daß ihre See LE5315 wird sein1669 wie ein wasserreicher7302 Garten1588 und nicht3254 mehr bekümmert sein sollen.

13 Alsdann werden2015 die Jungfrauen1330 fröhlich8055 am Reigen4234 sein8055, dazu die junge Mannschaft970 und die Alten2205 miteinander3162. Denn ich will ihr Trauern60 in Freude8342 verkehren und sie trösten5162 und sie erfreuen nach ihrer Betrübnis3015.

14 Und3548 ich will der Priester Herz5315 voll Freude machen7301, und mein Volk5971 soll meiner Gaben2898 die Fülle7646 haben, spricht5002 der HErr3068.

15 So spricht der HErr3068: Man559 höret eine klägliche5092 Stimme6963 und bitteres8563 Weinen1065 auf der Höhe7414; Rahel7354 weinet1058 über ihre Kinder1121 und will sich nicht3985 trösten5162 lassen8085 über ihre Kinder1121, denn es ist aus mit ihnen.

16 Aber3426 der HErr3068 spricht5002 also: laß dein Schreien6963 und Weinen1065 und die Tränen1832 deiner Augen5869; denn deine Arbeit6468 wird4513 wohl belohnet werden, spricht der HErr3068. Sie559 sollen wiederkommen7725 aus dem Lande776 des Feindes341.

17 Und deine Nachkommen319 haben3426 viel Gutes zu gewarten, spricht5002 der HErr3068; denn deine Kinder1121 sollen wieder7725 in ihre Grenze1366 kommen.

18 Ich habe wohl gehöret, wie Ephraim669 klagt5110: Du8085 hast8085 mich gezüchtiget, und ich bin auch3925 gezüchtiget wie ein geil Kalb5695. Bekehre du7725 mich, so werde7725 ich bekehret; denn du, HErr3068, bist mein GOtt430!

19 Da7725 ich3045 bekehret ward, tat ich Buße; denn nachdem310 ich gewitzigt bin, schlage5606 ich mich5162 auf5375 die Hüfte3409. Denn ich bin zuschanden worden und310 stehe schamrot954; denn ich muß leiden den Hohn2781 meiner Jugend5271.

20 Ist nicht Ephraim669 mein teurer3357 Sohn1121 und mein trautes Kind8191? Denn ich1767 denke2142 noch wohl daran1993, was ich ihm geredet habe1696; darum bricht mir mein Herz4578 gegen ihn7355, daß ich mich2142 sein erbarmen7355 muß, spricht5002 der HErr3068.

21 Richte dir1870 auf Grabzeichen, setze7896 dir Trauermale und5324 richte dein Herz auf die gebahnte Straße4546, darauf ich gewandelt1980 habe7760. Kehre wieder7725, Jungfrau1330 Israel3478; kehre dich3820 wieder7725 zu diesen deinen Städten5892!

22 Wie lange willst du in der Irre gehen2559, du abtrünnige7728 Tochter1323? Denn der HErr3068 wird ein2319 Neues im Lande erschaffen1254: das776 Weib5347 wird den Mann1397 umgeben5437.

23 So spricht der HErr3068 Zebaoth6635, der GOtt430 Israels3478: Man559 wird noch dies Wort1697 wieder7725 reden im Lande776 Juda3063 und in seinen Städten5892, wenn ich ihr Gefängnis7622 wenden werde: Der HErr3068 segne dich1288, du559 Wohnung5116 der Gerechtigkeit6664, du heiliger6944 Berg2022!

24 Und Juda3063 samt3162 allen seinen Städten5892 sollen drinnen wohnen3427, dazu Ackerleute406 und die mit Herden5739 umherziehen5265.

25 Denn ich will die müden5889 Seelen5315 erquicken und4390 die bekümmerten1669 Seelen5315 sättigen7301.

26 Darum bin ich aufgewacht6974 und sah7200 auf und habe so sanft6149 geschlafen8142.

27 Siehe, es kommt die Zeit3117, spricht5002 der HErr3068, daß ich das Haus1004 Israel3478 und das Haus1004 Juda3063 besamen will935, beide, mit Menschen120 und Vieh929.

28 Und gleichwie ich über sie2040 gewacht habe5428, auszureuten, zu reißen, abzubrechen, zu verderben und zu plagen7489, also will ich über sie6 wachen8245, zu bauen1129 und zu pflanzen5193, spricht5002 der HErr3068.

29 Zur selbigen Zeit3117 wird man559 nicht mehr sagen: Die Väter1 haben Herlinge1155 gegessen398, und der Kinder1121 Zähne8127 sind stumpf worden,

30 sondern ein376 jeglicher wird um seiner Missetat5771 willen sterben4191; und welcher Mensch120 Herlinge1155 isset, dem sollen seine Zähne8127 stumpf werden398.

31 Siehe, es kommt die Zeit3117, spricht5002 der HErr3068, da will935 ich mit dem Hause1004 Israel3478 und mit dem Hause1004 Juda3063 einen neuen2319 Bund1285 machen3772,

32 nicht wie der Bund1285 gewesen ist6565, den ich mit ihren Vätern1 machte3772, da3117 ich sie2388 bei der Hand3027 nahm, daß ich sie1166 aus3318 Ägyptenland776 führete, welchen Bund1285 sie nicht gehalten haben, und ich sie zwingen mußte, spricht5002 der HErr3068,

33 sondern das soll der Bund1285 sein, den ich mit7130 dem Hause1004 Israel3478 machen3772 will nach310 dieser Zeit3117, spricht5002 der HErr3068: Ich will mein Gesetz8451 in ihr Herz3820 geben5414 und in ihren Sinn schreiben; und sie3789 sollen mein Volk5971 sein, so will ich ihr GOtt430 sein.

34 Und2403 wird3045 keiner376 den andern7453 noch ein376 Bruder251 den andern lehren3925 und sagen559: Erkenne den HErrn3068! sondern sie sollen mich alle kennen3045, beide, klein6996 und groß1419, spricht5002 der HErr3068. Denn ich will ihnen ihre Missetat vergeben5545 und ihrer Sünde5771 nimmermehr gedenken2142.

35 So spricht559 der HErr3068, der die8034 Sonne8121 dem Tage3119 zum Licht216 gibt5414 und2708 den Mond3394 und die Sterne3556 nach ihrem Lauf der Nacht3915 zum Licht216, der das Meer3220 bewegt7280, daß seine Wellen1530 brausen1993, HErr3068 Zebaoth6635 ist sein Name:

36 Wenn3117 solche Ordnungen2706 abgehen7673 vor mir6440, spricht5002 der HErr3068, so soll auch aufhören4185 der Same2233 Israels3478, daß er nicht mehr ein Volk1471 vor mir6440 sei ewiglich.

37 So spricht5002 der HErr3068: Wenn man559 den Himmel8064 oben4605 kann messen4058 und den Grund4146 der Erde776 erforschen2713, so will ich auch verwerfen den ganzen Samen2233 Israels3478 um alles, das sie3988 tun6213, spricht der HErr3068.

38 Siehe, es kommt935 die Zeit3117, spricht5002 der HErr3068, daß die Stadt5892 des HErrn3068 soll gebauet werden1129 vom Turm4026 Hananeel2606 an bis ans Ecktor8179.

39 Und4060 die Richtschnur6957 wird neben demselben weiter herausgehen bis an den Hügel1389 Gareb1619 und3318 sich5437 gen Gaath wenden.

40 Und6297 das ganze Tal6010 der Leichen und der Asche1880 samt dem ganzen Acker7709 bis an den Bach5158 Kidron6939, bis zu der Ecke6438 am Roßtor5483 gegen4217 Morgen8179 wird dem HErrn3068 heilig6944 sein, daß es nimmermehr5769 zerbrochen2040 noch abgebrochen soll werden5428.

Єремiя

Розділ 31

1 Того ча́су, — говорить Господь, — для всіх ро́дів Ізраїля стану Я Богом, вони ж Мені стануть наро́дом!

2 Так говорить Господь: Знайшов милість в пустині наро́д, від меча врято́ваний, Ізраїль іде на свій спо́чин.

3 Здале́ка Господь з'яви́вся мені та й промовив: Я вічним коха́нням тебе покохав, тому милість тобі виявля́ю!

4 Ще буду тебе будувати — й збудо́вана будеш, о діво Ізраїлева! Ти знов приоздо́бишся в бу́бни свої, та й пі́деш у тано́к тих, хто ба́виться,

5 на гора́х самарійських ще будеш садити виноградники, виногра́дарі будуть садити й споживати зако́нно собі!

6 Настане бо день, коли кликати буде сторо́жа на Єфремових го́рах: Уставайте, та пі́демо ми на Сіон, до Господа, нашого Бога!

7 Бо так промовляє Господь: Співайте для Якова з радістю, та головою наро́дів утіша́йтесь! Розголосі́ть, вихваляйте й скажіть: Спаси, Господи, наро́д Свій, останок Ізраїлів!

8 Ось Я їх приведу́ із півні́чного кра́ю, і зберу́ їх із кі́нців землі, з ними ра́зом сліпий та кульга́вий, важка́ й породі́лля, сюди поверта́ються збори великі!

9 Вони при́йдуть з плаче́м, та Я їх попрова́джу в уті́хах. Я їх до потоків води́ попрова́джу прямо́ю дорогою, — не спіткну́ться на ній, бо Ізраїлеві Я став Отцем, а Єфрем, — перворідний він Мій!

10 Народи, послухайте сло́ва Господнього, і далеко звістіть аж на острова́х та скажіть: Хто розсіяв Ізраїля, Той позбирає його́, і стерегти́ме його, як па́стир отару свою!

11 Бо Господь викупив Якова, і визволив його від руки сильнішого від нього.

12 І вони поприхо́дять, і будуть співати на верши́ні Сіо́ну, і до добра до Господнього будуть горну́тись, — до збіжжя, і до виноградного соку, і до оливи, і до молодої дрібно́ї худоби та до товару великого! І стане душа їхня, немов той напо́єний сад, і не відчують уже більше сто́млення!

13 Тоді ді́вчина ті́шитись буде в танку́, і ра́зом юна́цтво та ста́рші, — бо Я оберну́ їхню жало́бу на радість, і Я їх поті́шу, і їх звеселю́ в їхнім сму́тку!

14 І душу священиків ситістю Я напою́, а наро́д Мій добром Моїм буде наси́чений, каже Господь!

15 Так говорить Господь: Чути голос у Рамі, плач та рида́ння гірке́: Рахиль плаче за ді́тьми своїми, не хоче поті́шена бути за діти свої, — бо нема їх.

16 Так говорить Господь: Стримай голос свій від голосі́ння, і від сльози́ свої очі, бо є нагорода для чину твого, — говорить Господь, — і вони ве́рнуться з кра́ю ворожого!

17 І для твого майбутнього є сподіва́ння, — говорить Господь, — і до границь твоїх ве́рнуться діти твої!

18 Добре Я чую Єфрема, як він головою похи́тує, пла́чучи: „Покарав Ти мене — і пока́раний я, мов теля те нена́вчене! Наверни́ Ти мене — і верну́ся, бо Ти — Господь Бог мій!

19 Бо як я наверну́вся, то ка́явся, коли ж я пізнав, то вдарив по сте́гнах свої́х. Засоромився я та збентежений був, бо я га́ньбу ношу́ молодо́щів своїх.

20 Чи Єфрем не Мій син дорогий, чи не люба дитина Моя? То скільки Я не говорю́ проти нього, завжди сильно його пам'ятаю! Тому́ то за нього хвилюється нутро Моє, змилосе́рджуся справді над ним, говорить Госпо́дь!

21 Постав собі дороговка́зи, стовпи́ собі порозставляй, зверни своє серце на биту дорогу, якою ти йшла, — і вернися, о діво Ізраїлева, вернися до цих своїх міст!

22 Аж доки тиня́тися бу́деш, о до́чко невірна? Господь бо нови́ну створив на землі: жінка спаса́тиме мужа!

23 Так говорить Господь Саваот, Бог Ізраїлів: Оце слово прокажуть іще в кра́ї Юдиному й по містах його, коли Я верну́ їх: Хай Господь благосло́вить тебе, осе́ле ти правди, о го́ро свята!

24 І осядуть на ній Юда та міста́ його ра́зом усі, селяни та ті, хто ходить з ота́рою.

25 Бо напо́юю Я душу зму́чену, і кожну душу скорбо́тну наси́чую.

26 На це я збудився й побачив, — і був мені сон мій приємний.

27 Ось дні настаю́ть, — говорить Господь, — і засію Ізраїлів дім та дім Юдин насінням люди́ни й насінням скотини.

28 І бу́де, як Я пильнува́в був над ними, щоб їх вирива́ти та бу́рити, і щоб руйнува́ти, і губити, і чинити лихе, так Я попильну́ю над ними, щоб їх будувати й садити, говорить Господь!

29 Тими днями не скажуть уже: „Батьки їли неспіле, а оско́ма в синів на зуба́х!“

30 бо кожен за власну провину помре, і кожній люди́ні, що їсть недоспі́ле, оско́ма впаде́ їй на зуби!

31 Ось дні наступають, — говорить Господь, — і складу́ Я із домом Ізраїлевим і з Юдиним домом Нови́й Запові́т.

32 Не такий заповіт, що його з їхніми батьками Я склав був у той день, коли міцно за руку їх узяв, щоб їх ви́вести з кра́ю єгипетського. Та вони поламали Мого заповіта, і Я їх відкинув, говорить Господь!

33 Бо це ось отой Заповіт, що його по цих днях складу́ з домом Ізраїля, — каже Госпо́дь: Дам Зако́на Свого в сере́дину їхню, і на їхньому серці його напишу́, і Я стану їм Богом, вони ж Мені будуть наро́дом!

34 І більше не будуть навчати вони один о́дного, і брат свого брата, гово́рячи: „Пізнайте Господа!“ Бо всі будуть знати Мене, від малого їхнього й аж до великого їхнього, — каже Господь, — бо їхню прови́ну прощу́, і не бу́ду вже згадувати їм гріха́!

35 Так говорить Господь, що сонце дає вдень на світло, і порядок місяцеві й зо́рям на світло вночі, що пору́шує море — й шумля́ть його хвилі, Господь Саваот Йому Йме́ння!

36 Як віді́йдуть устави ці з-перед обличчя Мого, — говорить Господь, то й насіння Ізраїлеве перестане наро́дом бути перед обличчям Моїм по всі дні.

37 Так говорить Господь: Так як небо вгорі́ незміри́ме, і не будуть дослі́джені долі осно́ви землі́, то так не відкину і Я все насіння Ізраїлеве за все те, що зробили, говорить Господь!

38 Ось дні настаю́ть, — говорить Господь, — і збудується місто оце Господе́ві від башти Хананеїла аж до брами Наріжної.

39 І пі́де мірни́чий шнурок той ще далі, прямо аж до Ґареву, й обе́рнеться він до Ґої.

40 І долина вся тру́пів та по́пелу, і всі поля́ аж до долини Кедро́ну, аж до рогу Кі́нської брами на схід, — усе це́ буде святість для Господа, — не знищиться та не зруйнується ввіки вона!“

Der Prophet Jeremia

Kapitel 31

Єремiя

Розділ 31

1 Zur selbigen Zeit6256, spricht5002 der HErr3068, will ich aller Geschlechter4940 Israels3478 GOtt430 sein, und sie sollen mein Volk5971 sein.

1 Того ча́су, — говорить Господь, — для всіх ро́дів Ізраїля стану Я Богом, вони ж Мені стануть наро́дом!

2 So spricht559 der HErr3068: Das Volk5971, so überblieben ist8300 vom Schwert2719, hat4672 Gnade2580 funden in der Wüste4057; Israel3478 zeucht hin zu1980 seiner Ruhe7280.

2 Так говорить Господь: Знайшов милість в пустині наро́д, від меча врято́ваний, Ізраїль іде на свій спо́чин.

3 Der HErr3068 ist mir erschienen von ferne7350: Ich habe7200 dich je5769 und je geliebet, darum habe157 ich dich zu mir gezogen aus4900 lauter Güte2617.

3 Здале́ка Господь з'яви́вся мені та й промовив: Я вічним коха́нням тебе покохав, тому милість тобі виявля́ю!

4 Wohlan, ich will1129 dich5710 wiederum bauen1129, daß du sollst gebauet heißen. Du Jungfrau1330 Israel3478, du sollst noch fröhlich pauken8596 und3318 herausgehen an den Tanz4234.

4 Ще буду тебе будувати — й збудо́вана будеш, о діво Ізраїлева! Ти знов приоздо́бишся в бу́бни свої, та й пі́деш у тано́к тих, хто ба́виться,

5 Du sollst wiederum Weinberge3754 pflanzen5193 an den Bergen2022 Samaria8111; pflanzen5193 wird man2490 und dazu pfeifen.

5 на гора́х самарійських ще будеш садити виноградники, виногра́дарі будуть садити й споживати зако́нно собі!

6 Denn es wird3426 die Zeit3117 noch kommen6965, daß die Hüter5341 an7121 dem Gebirge2022 Ephraim669 werden rufen: Wohlauf und laßt uns hinaufgehen5927 gen Zion6726 zu dem HErrn3068, unserm GOtt430!

6 Настане бо день, коли кликати буде сторо́жа на Єфремових го́рах: Уставайте, та пі́демо ми на Сіон, до Господа, нашого Бога!

7 Denn also spricht559 der HErr3068: Rufet über Jakob3290 mit Freuden8057 und559 jauchzet7442 über das8085 Haupt7218 unter den Heiden1471; rufet laut6670, rühmet1984 und sprechet: HErr3068, hilf3467 deinem Volk5971, den Übrigen7611 in Israel3478!

7 Бо так промовляє Господь: Співайте для Якова з радістю, та головою наро́дів утіша́йтесь! Розголосі́ть, вихваляйте й скажіть: Спаси, Господи, наро́д Свій, останок Ізраїлів!

8 Siehe, ich will935 sie6951 aus dem Lande776 der Mitternacht6828 bringen und will sie sammeln6908 aus den Enden3411 der Erde776, beide, Blinde5787, Lahme6455, Schwangere2030 und Kindbetterinnen3205, daß sie mit großem1419 Haufen3162 wieder7725 hieher kommen sollen.

8 Ось Я їх приведу́ із півні́чного кра́ю, і зберу́ їх із кі́нців землі, з ними ра́зом сліпий та кульга́вий, важка́ й породі́лля, сюди поверта́ються збори великі!

9 Sie2986 werden3782 weinend1065 kommen und betend8469, so4325 will935 ich sie leiten; ich will sie leiten an den Wasserbächen5158 auf schlechtem Wege1870, daß sie sich3212 nicht stoßen; denn ich bin Israels3478 Vater1, so ist Ephraim669 mein erstgeborner Sohn1060.

9 Вони при́йдуть з плаче́м, та Я їх попрова́джу в уті́хах. Я їх до потоків води́ попрова́джу прямо́ю дорогою, — не спіткну́ться на ній, бо Ізраїлеві Я став Отцем, а Єфрем, — перворідний він Мій!

10 Höret, ihr Heiden1471, des HErrn3068 Wort1697 und559 verkündiget es ferne4801 in die Inseln339 und sprechet: Der Israel3478 zerstreuet hat8085, der wird‘s auch wieder sammeln6908, und wird sie5046 hüten8104 wie ein Hirte7462 seine Herde5739.

10 Народи, послухайте сло́ва Господнього, і далеко звістіть аж на острова́х та скажіть: Хто розсіяв Ізраїля, Той позбирає його́, і стерегти́ме його, як па́стир отару свою!

11 Denn der HErr3068 wird Jakob3290 erlösen6299 und von der Hand3027 des Mächtigen2389 erretten1350.

11 Бо Господь викупив Якова, і визволив його від руки сильнішого від нього.

12 Und1121 sie7442 werden kommen935 und auf der Höhe4791 zu Zion6726 jauchzen und werden sich zu den Gaben2898 des HErrn3068 häufen, nämlich zum Getreide1715, Most8492, Öl3323 und jungen Schafen6629 und Ochsen1241, daß ihre See LE5315 wird sein1669 wie ein wasserreicher7302 Garten1588 und nicht3254 mehr bekümmert sein sollen.

12 І вони поприхо́дять, і будуть співати на верши́ні Сіо́ну, і до добра до Господнього будуть горну́тись, — до збіжжя, і до виноградного соку, і до оливи, і до молодої дрібно́ї худоби та до товару великого! І стане душа їхня, немов той напо́єний сад, і не відчують уже більше сто́млення!

13 Alsdann werden2015 die Jungfrauen1330 fröhlich8055 am Reigen4234 sein8055, dazu die junge Mannschaft970 und die Alten2205 miteinander3162. Denn ich will ihr Trauern60 in Freude8342 verkehren und sie trösten5162 und sie erfreuen nach ihrer Betrübnis3015.

13 Тоді ді́вчина ті́шитись буде в танку́, і ра́зом юна́цтво та ста́рші, — бо Я оберну́ їхню жало́бу на радість, і Я їх поті́шу, і їх звеселю́ в їхнім сму́тку!

14 Und3548 ich will der Priester Herz5315 voll Freude machen7301, und mein Volk5971 soll meiner Gaben2898 die Fülle7646 haben, spricht5002 der HErr3068.

14 І душу священиків ситістю Я напою́, а наро́д Мій добром Моїм буде наси́чений, каже Господь!

15 So spricht der HErr3068: Man559 höret eine klägliche5092 Stimme6963 und bitteres8563 Weinen1065 auf der Höhe7414; Rahel7354 weinet1058 über ihre Kinder1121 und will sich nicht3985 trösten5162 lassen8085 über ihre Kinder1121, denn es ist aus mit ihnen.

15 Так говорить Господь: Чути голос у Рамі, плач та рида́ння гірке́: Рахиль плаче за ді́тьми своїми, не хоче поті́шена бути за діти свої, — бо нема їх.

16 Aber3426 der HErr3068 spricht5002 also: laß dein Schreien6963 und Weinen1065 und die Tränen1832 deiner Augen5869; denn deine Arbeit6468 wird4513 wohl belohnet werden, spricht der HErr3068. Sie559 sollen wiederkommen7725 aus dem Lande776 des Feindes341.

16 Так говорить Господь: Стримай голос свій від голосі́ння, і від сльози́ свої очі, бо є нагорода для чину твого, — говорить Господь, — і вони ве́рнуться з кра́ю ворожого!

17 Und deine Nachkommen319 haben3426 viel Gutes zu gewarten, spricht5002 der HErr3068; denn deine Kinder1121 sollen wieder7725 in ihre Grenze1366 kommen.

17 І для твого майбутнього є сподіва́ння, — говорить Господь, — і до границь твоїх ве́рнуться діти твої!

18 Ich habe wohl gehöret, wie Ephraim669 klagt5110: Du8085 hast8085 mich gezüchtiget, und ich bin auch3925 gezüchtiget wie ein geil Kalb5695. Bekehre du7725 mich, so werde7725 ich bekehret; denn du, HErr3068, bist mein GOtt430!

18 Добре Я чую Єфрема, як він головою похи́тує, пла́чучи: „Покарав Ти мене — і пока́раний я, мов теля те нена́вчене! Наверни́ Ти мене — і верну́ся, бо Ти — Господь Бог мій!

19 Da7725 ich3045 bekehret ward, tat ich Buße; denn nachdem310 ich gewitzigt bin, schlage5606 ich mich5162 auf5375 die Hüfte3409. Denn ich bin zuschanden worden und310 stehe schamrot954; denn ich muß leiden den Hohn2781 meiner Jugend5271.

19 Бо як я наверну́вся, то ка́явся, коли ж я пізнав, то вдарив по сте́гнах свої́х. Засоромився я та збентежений був, бо я га́ньбу ношу́ молодо́щів своїх.

20 Ist nicht Ephraim669 mein teurer3357 Sohn1121 und mein trautes Kind8191? Denn ich1767 denke2142 noch wohl daran1993, was ich ihm geredet habe1696; darum bricht mir mein Herz4578 gegen ihn7355, daß ich mich2142 sein erbarmen7355 muß, spricht5002 der HErr3068.

20 Чи Єфрем не Мій син дорогий, чи не люба дитина Моя? То скільки Я не говорю́ проти нього, завжди сильно його пам'ятаю! Тому́ то за нього хвилюється нутро Моє, змилосе́рджуся справді над ним, говорить Госпо́дь!

21 Richte dir1870 auf Grabzeichen, setze7896 dir Trauermale und5324 richte dein Herz auf die gebahnte Straße4546, darauf ich gewandelt1980 habe7760. Kehre wieder7725, Jungfrau1330 Israel3478; kehre dich3820 wieder7725 zu diesen deinen Städten5892!

21 Постав собі дороговка́зи, стовпи́ собі порозставляй, зверни своє серце на биту дорогу, якою ти йшла, — і вернися, о діво Ізраїлева, вернися до цих своїх міст!

22 Wie lange willst du in der Irre gehen2559, du abtrünnige7728 Tochter1323? Denn der HErr3068 wird ein2319 Neues im Lande erschaffen1254: das776 Weib5347 wird den Mann1397 umgeben5437.

22 Аж доки тиня́тися бу́деш, о до́чко невірна? Господь бо нови́ну створив на землі: жінка спаса́тиме мужа!

23 So spricht der HErr3068 Zebaoth6635, der GOtt430 Israels3478: Man559 wird noch dies Wort1697 wieder7725 reden im Lande776 Juda3063 und in seinen Städten5892, wenn ich ihr Gefängnis7622 wenden werde: Der HErr3068 segne dich1288, du559 Wohnung5116 der Gerechtigkeit6664, du heiliger6944 Berg2022!

23 Так говорить Господь Саваот, Бог Ізраїлів: Оце слово прокажуть іще в кра́ї Юдиному й по містах його, коли Я верну́ їх: Хай Господь благосло́вить тебе, осе́ле ти правди, о го́ро свята!

24 Und Juda3063 samt3162 allen seinen Städten5892 sollen drinnen wohnen3427, dazu Ackerleute406 und die mit Herden5739 umherziehen5265.

24 І осядуть на ній Юда та міста́ його ра́зом усі, селяни та ті, хто ходить з ота́рою.

25 Denn ich will die müden5889 Seelen5315 erquicken und4390 die bekümmerten1669 Seelen5315 sättigen7301.

25 Бо напо́юю Я душу зму́чену, і кожну душу скорбо́тну наси́чую.

26 Darum bin ich aufgewacht6974 und sah7200 auf und habe so sanft6149 geschlafen8142.

26 На це я збудився й побачив, — і був мені сон мій приємний.

27 Siehe, es kommt die Zeit3117, spricht5002 der HErr3068, daß ich das Haus1004 Israel3478 und das Haus1004 Juda3063 besamen will935, beide, mit Menschen120 und Vieh929.

27 Ось дні настаю́ть, — говорить Господь, — і засію Ізраїлів дім та дім Юдин насінням люди́ни й насінням скотини.

28 Und gleichwie ich über sie2040 gewacht habe5428, auszureuten, zu reißen, abzubrechen, zu verderben und zu plagen7489, also will ich über sie6 wachen8245, zu bauen1129 und zu pflanzen5193, spricht5002 der HErr3068.

28 І бу́де, як Я пильнува́в був над ними, щоб їх вирива́ти та бу́рити, і щоб руйнува́ти, і губити, і чинити лихе, так Я попильну́ю над ними, щоб їх будувати й садити, говорить Господь!

29 Zur selbigen Zeit3117 wird man559 nicht mehr sagen: Die Väter1 haben Herlinge1155 gegessen398, und der Kinder1121 Zähne8127 sind stumpf worden,

29 Тими днями не скажуть уже: „Батьки їли неспіле, а оско́ма в синів на зуба́х!“

30 sondern ein376 jeglicher wird um seiner Missetat5771 willen sterben4191; und welcher Mensch120 Herlinge1155 isset, dem sollen seine Zähne8127 stumpf werden398.

30 бо кожен за власну провину помре, і кожній люди́ні, що їсть недоспі́ле, оско́ма впаде́ їй на зуби!

31 Siehe, es kommt die Zeit3117, spricht5002 der HErr3068, da will935 ich mit dem Hause1004 Israel3478 und mit dem Hause1004 Juda3063 einen neuen2319 Bund1285 machen3772,

31 Ось дні наступають, — говорить Господь, — і складу́ Я із домом Ізраїлевим і з Юдиним домом Нови́й Запові́т.

32 nicht wie der Bund1285 gewesen ist6565, den ich mit ihren Vätern1 machte3772, da3117 ich sie2388 bei der Hand3027 nahm, daß ich sie1166 aus3318 Ägyptenland776 führete, welchen Bund1285 sie nicht gehalten haben, und ich sie zwingen mußte, spricht5002 der HErr3068,

32 Не такий заповіт, що його з їхніми батьками Я склав був у той день, коли міцно за руку їх узяв, щоб їх ви́вести з кра́ю єгипетського. Та вони поламали Мого заповіта, і Я їх відкинув, говорить Господь!

33 sondern das soll der Bund1285 sein, den ich mit7130 dem Hause1004 Israel3478 machen3772 will nach310 dieser Zeit3117, spricht5002 der HErr3068: Ich will mein Gesetz8451 in ihr Herz3820 geben5414 und in ihren Sinn schreiben; und sie3789 sollen mein Volk5971 sein, so will ich ihr GOtt430 sein.

33 Бо це ось отой Заповіт, що його по цих днях складу́ з домом Ізраїля, — каже Госпо́дь: Дам Зако́на Свого в сере́дину їхню, і на їхньому серці його напишу́, і Я стану їм Богом, вони ж Мені будуть наро́дом!

34 Und2403 wird3045 keiner376 den andern7453 noch ein376 Bruder251 den andern lehren3925 und sagen559: Erkenne den HErrn3068! sondern sie sollen mich alle kennen3045, beide, klein6996 und groß1419, spricht5002 der HErr3068. Denn ich will ihnen ihre Missetat vergeben5545 und ihrer Sünde5771 nimmermehr gedenken2142.

34 І більше не будуть навчати вони один о́дного, і брат свого брата, гово́рячи: „Пізнайте Господа!“ Бо всі будуть знати Мене, від малого їхнього й аж до великого їхнього, — каже Господь, — бо їхню прови́ну прощу́, і не бу́ду вже згадувати їм гріха́!

35 So spricht559 der HErr3068, der die8034 Sonne8121 dem Tage3119 zum Licht216 gibt5414 und2708 den Mond3394 und die Sterne3556 nach ihrem Lauf der Nacht3915 zum Licht216, der das Meer3220 bewegt7280, daß seine Wellen1530 brausen1993, HErr3068 Zebaoth6635 ist sein Name:

35 Так говорить Господь, що сонце дає вдень на світло, і порядок місяцеві й зо́рям на світло вночі, що пору́шує море — й шумля́ть його хвилі, Господь Саваот Йому Йме́ння!

36 Wenn3117 solche Ordnungen2706 abgehen7673 vor mir6440, spricht5002 der HErr3068, so soll auch aufhören4185 der Same2233 Israels3478, daß er nicht mehr ein Volk1471 vor mir6440 sei ewiglich.

36 Як віді́йдуть устави ці з-перед обличчя Мого, — говорить Господь, то й насіння Ізраїлеве перестане наро́дом бути перед обличчям Моїм по всі дні.

37 So spricht5002 der HErr3068: Wenn man559 den Himmel8064 oben4605 kann messen4058 und den Grund4146 der Erde776 erforschen2713, so will ich auch verwerfen den ganzen Samen2233 Israels3478 um alles, das sie3988 tun6213, spricht der HErr3068.

37 Так говорить Господь: Так як небо вгорі́ незміри́ме, і не будуть дослі́джені долі осно́ви землі́, то так не відкину і Я все насіння Ізраїлеве за все те, що зробили, говорить Господь!

38 Siehe, es kommt935 die Zeit3117, spricht5002 der HErr3068, daß die Stadt5892 des HErrn3068 soll gebauet werden1129 vom Turm4026 Hananeel2606 an bis ans Ecktor8179.

38 Ось дні настаю́ть, — говорить Господь, — і збудується місто оце Господе́ві від башти Хананеїла аж до брами Наріжної.

39 Und4060 die Richtschnur6957 wird neben demselben weiter herausgehen bis an den Hügel1389 Gareb1619 und3318 sich5437 gen Gaath wenden.

39 І пі́де мірни́чий шнурок той ще далі, прямо аж до Ґареву, й обе́рнеться він до Ґої.

40 Und6297 das ganze Tal6010 der Leichen und der Asche1880 samt dem ganzen Acker7709 bis an den Bach5158 Kidron6939, bis zu der Ecke6438 am Roßtor5483 gegen4217 Morgen8179 wird dem HErrn3068 heilig6944 sein, daß es nimmermehr5769 zerbrochen2040 noch abgebrochen soll werden5428.

40 І долина вся тру́пів та по́пелу, і всі поля́ аж до долини Кедро́ну, аж до рогу Кі́нської брами на схід, — усе це́ буде святість для Господа, — не знищиться та не зруйнується ввіки вона!“

1.0x